суббота, 18 февраля 2012 г.

მაა.....



წამიყვანე რა გთხოვ... წამიყვანე რაა... იცი როგორ მინდა წამოვიდე? ხო იცი არა?
რატომ არასდროს შეგიძლია? რატომ, არც ერთხელ?
ხმას არ ამოვიღებ გეფიცები, შენ მხოლოდ წამიყოლე რა, მერე თუ არ გინდა შენთან ვიყო წავალ, და ისევ ისე იშვიათად გნახავ, როგორც ახლა ვაკეთებთ ამას...
დავიჯერო შენ ვერ ხედავ? ხედავ... მშვენივრადაც ხედავ, მაგრამ ესეც "მეორეხარისხოვნების" ბრალია ალბათ. მოდი გაიხსენე ყველაფერი კარგიი, ხომ ხედავ ჩვენ ისევ კარგად ვგრძნობთ თავს, ყველაფრის შემდეგ, ისინიც ასე იქნებიან დამერწმუნე, ამით არც არაფერი შეიცვლება არავისთვის... წამიყვანე რა გთხოოვ, წამიყვანე თუ გიყვარდე...


***

მამ მინდა გაგაცოცხლო, რომ მერე მაგრად ჩაგიკრა გულში და არასდროს მოგცე ჩემი დავიწყების უფლება,  მინდა ჩაგეხუტო და გაგძნობინო ჩემი გულისცემა.  მინდა იცოდე, როგორ ძალიან მჭირდები და რა უსაშველოდ მენატრები . მინდა თვალებში შემოგხედო, იმ თბილ თვალებში ახლაც რომ სიბრალულით მახსენდება და მერე მეტირება, მინდა გიყურო, უსასრულოდ გიყურო, რომ  ყველა უშენოდ გატარებული წუთი ავანაზღაურო. მინდა ყველაფერი მოგიყვე მაა, მინდა შემომხედო, მომეფერო და მომისმინო.ძველებურად მამ, ისევ ისე როგორც მაშინ, ადრე ბავშვობაში... ყველაფერს თავიდან დავიწყებდი მაა, ისე გავაკეთებდი შენ, როგორც მოგინდებოდა. ყველაფერს გავაკეთებდი მამ შენთვის, რომ გაგხარებოდა, ყოჩივარდებს დავძებნიდით  დათოვლილ მინდვრებში და  დედას მივართმევდით როგორც გვჩვეოდა. მაკლიხარ მამ და ყველა ის წუთი  მტკივა, შენი თავი რომ წამართვა. გახსოვს რა კარგად ვიყავით მამ? ხომ გახსოვს ყველას როგორ გვიხაროდა ერთმანეთი. ახლა დავიშალეთ, არც ერთი არ ვართ ერთად, თითქოს სიყვარულიც გაიცრიცა და გრძნობებიც  შემოგველია მამ ... გაგვეფანტაა ძალით შეკოწიწებული მოგონებებივით წაიღო ქარმა. მტკივა ყველა  შენი აუსრულებელი  ოცნება მტკივა მამ და ყველა შენი უწყინარი სურვილი...  დედა მტკივა მამ, ჩემი საწყალი დედა ჩვენ, რომ არ ვყავართ და  შეც რომ მიატოვე, სულ მარტოა მამ, რომ იცოდე როგორ მინდა შენი წილი სიყვარულიც მას ვაჩუქო, და არ გამომდის არაფრით გამომდის მამ... ვერ მოვასწარით, ვერაფერი მოვასწარით საერთოდ, სიყვარული ვერ მოვასწარით ერთმანეთის და ბედნიერება ამ სიყვარულით... დაუსრულებლად შემიძლია გელაპარაკო მაა, დაუსრულებლად შემიძლია ვიტირო, წავშალო მინდა მეხსიერებიდან ის საშინელი წუთები შენი თავი რომ წამართვა, დავივიწყო მინდა... მხოლოდ იმ დღეებს გავიხსენებ, ყველაფერი რომ გვიხაროდა ნათელი რომ იყო, ფერადი და მხიარული... მერე ყველაფერი განაცრისფრდა და ახლაც ბნელია მაა, ახლა პალიტრაზე მხოლოდ სევდისფერებია დარჩენილი და ის შენი გოგოც არ არის ისეთი შენ რომ დატოვე, შეიცვალა მაა, ყველაფერი შეიცვალა, ყველაფერი.... მიყვარხარ მამ, მიყვარხარ და სიგიჟემდე მინდა ერთხელ მაინც ჩაგეხუტო...


***
გაყინული ხელი შეგახე, იგრძენი? შენთან მოვედი, დიდი ხნის მერე, მონატრებული, სევდიანი , დარცხვენილი... მინდოდა, მოგფერებოდი მაგრამ ცივი ანარეკლი შემეგება მხოლოდ .. უსაზღვრო ტკივილი ჩაგბუდებოდა თვალებში, თან ვგრძნობდი გიხაროდა,  ცივ მიწას რომ ვეფერებოდი....ჩუმი იყავი, ცივი და დამუნჯებული... არა და როგორი თბილი მახსოვდი ყოველთვის... მენატრები და  იცოდე, რომ  შემიძლია შენს ერთ გამოხედვად, შენს ერთ სიტყვად დავთმო ნახევარი სიცოცხლე!
რომ იცოდე როგორ მაკლიხარ და რა ძალიან მჭირდები, ალბათ ისე, როგორც არასდროს არავის  არავინ და არაფერი.  არ გეწყინოს გთხოვ, შენზე ფიქრებს რომ გავურბივარ ვერ წარმოიდგენ რამხელა ტკივილით მევსება გული,  იცი რამდენჯერ მინატრია ჩემს გვერდით ყოფილიყავი, თუნდაც მუნჯი, თუნდაც ხეიბარი, ოღონდ მეგრძნო რომ ჩემს გვერდით იყავი, მიყვარხარ მაა და არასდროს იფიქრო რომ შენს დავიწყებას შევძლებ, მთელი არსებით მიყვარხარ  და სანამ ეს არსება იარსებებს ჩემი სიყვარული არ მოკვდება გჯეროდეს...