გამარჯობა, მე ქართველი ვარ და მიხარია, მაგრამ რა მაინტერესებს იცი, მეც და სხვა ქართველებსაც... აიი, რატომ გვხმარობ? რატომ გვხმარობ ბატონო პრეზიდენტო?
ჩვენ ხომ იმიტომ მოგეცით, რომ არ გვიხმარონ? თუ რომ მოგეცით ღირსები ვართ რომ გვიხმარო?
ღირსები ვართ კი, ღირსები ვართ რომ „ჩაგვრეცხო“!!!
ჩვენ ახალგორში შენი დაცვის თანამშრომლებს არ დავასწარით გადაგფარებოდით, როცა ჩვენი სამშობლო სულს ღაფავდა, ღირსები ვართ რომ მთელი მსოფლიოს შეშფოთებას აღფრთოვანებულები შევხვდით, ღირსები ვართ რომ წუმპეში ვეფლობით და მაინც გეტრფით...
....რომ ასფალტის ჭამა ვერ ვისწავლეთ, ფანტანებიდან არ ვსვამთ წყალს, რომ ფანტანებივით არ ვცეკვავთ, რომ ფანტანებივით ფერადები არ ვართ. ღირსები ვართ რომ ვიყიდებით, ვიყინებით! ვიძირებით ბატონო პრეზიდენტო, მაგრამ მთავარია, ხელები გვრჩება ზემოთ, რომ ტაში დაგიკრათ, შემოგხაზოთ და სანამ გავმქრალვართ მოდი რა „ძმურად“ და ისევ გვიხმარე...
ისევ მიხმარე ჩემო პრეზიდენტო!
მოდი და დაიხმარე შენი მინისტრები, შენი ბრძენკაცები და ბევრი სხვა „შენი“ „ ნახმარი“ „მარცხენა ხელი”
მე შენ მოგეცი, ხმა მოგეცი და მთელ საქართველო ჰარამხანად ვაქციე...
მაპატიე რა, მაპატიე ჩემო საცოდავო საქართველო, მაპატიე ჩემო კარის მეზობელო გოგი, ყოველდღე რომ ქუჩაში გიწევს დგომა, მაპატიე რომ ჩემთან ერთად ცხოვრობ იმ საერთო, ბოზებით გადატენილ საცხოვრებელში... საიდანაც ორივეს გამოგვყრიან მაინც...
მაპატიე რომ მე მივეცი, პრეზიდენტს მივეცი და ისევ დაგაკარგვინე შენი მიწა, მაპატიე რომ ისევ მოგიწია, შენი ზღაპრის დამთავრება მაპატიე, რომ ჩემი მიზეზით დასრულდა ისევ ყველაფერი, მაპატიე...
რომ არ დაგიჯერე და „მივეცი“, რომ საქართველოს ყველა „მომხმარებელი“ მე და შენ „გვხმარობს“
მოდი !!!
მომაწექი ბატონო პრეზიდენტო, მომაწექი და ისიამოვნე გარემონტებული ფასადებით, დაგებული ასფალტებით, გაზრდილი პენსიებით... ტარიფებით, უმუშევრობით, შიმშილით სიკვდილით, გადასახლებებით, გადაჯიშებებით... მიგრაციით, ინფლაციით, გაქრობით... დენით გაზით, ინვესტორებით, მოდი მომეძალე პრეზიდენტო, ისე როგორც არასდროს და საბოლოოდ მომიჭირე მარყუჟი, ეს ნელნელა წამება სად ისწავლე ბატონო პრეზიდენტო, სწრაფად ქენი რა, სწრაფად დაამთავრე, ვერ ჩაგითვლი ვაჟკაცობაში გახანგრძლივებულ წინაპერიოდს ორგაზმამდე, შენ მაინც ვერ იქნები ვაჟკაცი რომც ჩაგითვალო, შენ შენივე ჰალსტუხითა და შენივე ხალხის ოფლით იკვებები, შენ შენი დაცვის იმედით დადიხარ და „ჩუსტებიც“ კი არ გაქვს სახლში... შენ მთელი საქართველო შენი სახლი გგონია და სულ ფეხებზე გკიდია უსახლკარო ერი, ასანთის კოლოფებში ჩასახლებული ხალხი გიკრავს ტაშს ბატონო პრეზიდენტო და მთელი საქართველო გიხდის მადლობას 30–ლარიანი ვაუჩერისთვის.
დრო წამართვი ბატონო პრეზიდენტო, ჩემი დრო წამართვი და ცხოველური ინსტიქტი გამიღვიძე ტყვიად ყოფნის... მე გავფრინდები, აუცილებლად გავფრინდები ბატონო პრეზიდენტო, რომ ოდესმე მართლა ვიქცე ტყვიად და შენს გულში დავასრულო სიცოცხლე ;)
გამომეხმაურე რა ბატონო პრეზიდენტო და მიმითითე კიდევ, როგორც სხვებს უკეთებ ამას... დამაშინე ბატონო პრეზიდენტო და გადამაფარე მერე შენი მზრუნველი დაცვის კალთა... გამათავისუფლე ბატონო პრეზიდენტო ასჯერ დაკარგული უხელფასო სამსახურიდან და დამიჭირე, გამასახლე რა ბატონო პრეზიდენტო, მიდი გადამეკიდე!!!
შენ კი, მაპატიე საქართველო,
გევედრები... მაპატიე
მაპატიე, რომ მე მივეცი, რომ მე მოვიყვანე და ვერ გავუშვი... მაპატიე, რომ მე ვყვირი და ხმა არ მაქვს, მაპატიე, რომ მე მედია ვარ და პრესა ვარ, მაპატიე რომ „იმედი“ ვარ, „რუსთავი 2“ ვარ, „საზოგადოებივი მაუწყებელი ვარ“, „სარკე“ ვარ, „კვირის პალიტრა“ ვარ... „პროფილი“ ვარ, „ფეისკონტროლი“ ვარ, ბიჭოლა ვარ, ნარგიზა ვარ,შორენა ვარ,ვანო ვარ, ნუგზარი ვარ, მაპატიე, რომ მოღალატე ვარ, მაპატიე, რომ წლის აღმოჩენა ვარ და არარაობა ვარ... მაპატიე რომ შენს მიწაზე დავდივარ და გბილწავ...
მაპატიე საქართველო!!!!
მე ვერ გაშორებ ტკივილს, მე ვერ გმკურნალობ საქართველო, მე არც სიტყვა მაქვს საქართველო, არც ბგერა მაქვს, არც ფრაზა მაქვს, მე თავიც არ მაქვს საქართველო და სამსახურიც.... მე თოკიც არ მაქვს საქართველო და რწმენაც... მე ხატიც არ მაქვს საქართველო და ბარგიც , რომ ჩავალაგო...
მე გული მაქვს საქართველო, მხოლოდ გული და გჩუქნი, მინდა შენ გქონდეს!!!
მინდა კარგად იყო!!!
მე შენ მიყვარხარ საქართველო!!!
მე შენ მიყვარხარ საქართველო!!!
Комментариев нет:
Отправить комментарий